Waarom maken dieren geluiden ?
Dieren maken geluiden om verschillenden reden. Dierengeluiden zijn meestal geen eentonige en vage geluiden en in veel gevallen hebben alle geluiden een bepaalde betekenis. Zo kunnen dieren hetzelfde soort geluid maken waarbij ze een andere toon of klank gebruiken of de nadruk verplaatsen aan het begin of het het einde van het geproduceerde dierengeluid. De geluiden of klanken kunnen ze ook korter of langer duren.
Een hond kan blaffen, grollen, grommen, huilen, jammeren, kreunen, hijgen, piepen en niezen. Deze geluiden kunnen ze ook met elkaar combineren naargelang ze iets aan elkaar willen duidelijk maken. Elke hond produceert ook een andere klankkleur of timbre, dit naargelang de bouw en grote van de hond.
De meest voorkomende reden waarom dieren communiceren hebben betrekking tot het competitieve. Dit kan gaan om voeding, rivaliteit tussen twee individuen, voedselgeluiden die andere dieren van dezelfde soort aantrekken. Het wordt ook wel gebruikt door ouders om aan hun jongen te laten weten dat ze eten hebben, of door jongen om aan hun ouders te laten weten dat ze honger hebben. Eén van de bekendste voorbeelden van de zogenaamde voedselgeluiden is de bijendans. Soms hebben dezelfde dierengeluiden tussen soortgenoten meerder betekenissen. Deze dierengeluiden worden dan aangevuld met lichaamstaal of door lok- of afweerstoffen te gebruiken.
Sommige dieren kunnen ook dierengeluiden nabootsen van andere dierensoorten om hun prooi in de val te lokken.
Alarmsignalen: Bepaalde dierengeluiden hebben een specifieke betekenis binnen een groep. Zo hanteren sommige dierensoorten bepaalde geluidsignalen dat door een individu gebruikt wordt om soortgenoten erop te wijzen dat er gevaar dreigt. Met dit geluid of kreet weten de andere soortgenoten dat ze moeten weglopen, samenkomen of eventueel doen alsof ze dood zijn.
Waterdieren maken ook dierengeluiden. Dolfijnen en haring communiceren ook met geluiden. Walvissen kunnen zelfs ritmes en patronen produceren met hun walvisgezang. Amfibieën maken ook geluid, zoals kikkers en padden, die bekendstaan om het gekwaak. Zo zijn er ook salamanders die grommen als ze worden aangeraakt. Geluiden van kikkers zijn per soort zeer simpel van toon en compositie, maar alle soorten bij elkaar geven een breed scala aan ritmes, toonhoogten en verschillende piep en zaaggeluiden.
Krekels, sprinkhanen en cicades maken gebruik van stridulatie, dat wil zeggen dat ze geluiden produceren door het tegen elkaar wrijven van harde, meestal geribbelde delen. Cicades hebben daarnaast soms lichaamsholtes die dienen als klankkast en het volume versterken.
